കീറിപ്പോയ ഭൂപടം (കവിത )

ബോധനിലാവു  മറഞ്ഞുകരിഞ്ഞൊരാ, ബോധിവൃക്ഷം  ഊര്ധ്വശ്വാസംവലിക്കവേ ഭൌമ  ഗർഭത്തിന്നിരുളിലെങ്ങോ നവ ബുദ്ധന്റെ  ചിരി മുഴങ്ങുന്നു..! അമൃതായ്  അമേദ്യം ഭുജിക്കുന്ന ജന്മങ്ങൾ അഴുകി  ഒടുങ്ങും തെരുവിനുമപ്പുറം ഇരകളുടെ  ചോരക്കറ ചീഞ്ഞു നാറുന്ന ഇന്ദ്രസഭാതലം തന്നിൽ  പ്രജാപതി ശീമക്കടിവസ്ത്ര ദാസനായ് നില്പതു- കണ്ടെന്റെ ഗാന്ധി കരയുന്നു ..! അതിരുകല്ലെവിടെന്നറിയാതുഴലുന്നു തലയറ്റു  വീഴാതിരുക്കുവാൻ  ഭൂപടം. ബധിരകർണ്ണങ്ങളിൽ സത്യമേവം ജയം മുറിയാതുപാസിച്ചുറച്ച മനസാക്ഷി അപമാനപൂരിതം, സിരകളിൽ ചുടുചോര- യുറയുന്നിതാ  കവേ ..! മാപ്പിരക്കുന്നു ഞാൻ പലനിറം ചാർത്തും  കൊടിപുഴുക്കൾ നുരഞ്ഞഴുകുമീനാടിന്റെ  രോഗമകറ്റുവാൻ വരികില്ലൊരു  ഗാന്ധി നൂലും മരുന്നുമായ്. വഴികാണുവാൻ  വട്ടകണ്ണാടിയില്ലാതെ, ഉടൽതാങ്ങുവാൻ ഊന്നു വടിപോലുമില്ലാതെ, ഇടനെഞ്ചു പൊട്ടി തകർന്ന ചെഞ്ചോരതൻ കണികപോലും വിറ്റു പോയൊരു ഗാന്ധി; കരയുന്നു..! ലേല  കടയുടെ മുന്നിലായ്, വെറുമൊരു കമ്പോള  വസ്തുവാം  ഗാന്ധി ..! അഭിനവ ഗാന്ധിസം വാലിൽ തിരുകിയ പാൽപുഴുക്കൾ  തീറെഴുതിവാങ്ങും നാടിനുടയവർ, ഊരും കുടിയും മുടിഞ്ഞവർ. തുടിയും മരവും  കരുവും കലപ്പയും ഉടലുപോലും നഷ്ടമായ പാഴ്ജന്മങ്ങൾ വികസനപാതയിൽ  പശിതിന്നിരക്കുന്ന ശകുനപിഴകളാം "ശൂന്യ പക്ഷങ്ങൾ"; മാപ്പിരക്കുന്നു മഹാ പ്രഭോ..!, നാമിരുവരും കമ്പോള  ലേല  വസ്തുക്കൾ ..?. (Published on  "SASNEHAM  AZCHAPATHIPPU , DATED 6-06-13)